عصریک جمعه دلگیر،دلم گفت بگویم بنویسم
که چراعشق به انسان نرسیده است؟
چرا آب به گلدان نرسیده است؟
چرالحظه باران نرسیده است؟
...وهرکس که در این خشکی دوران به لبش جان نرسیده است،
به ایمان نرسیده است.
وغم عشق به پایان نرسیده است.
بگو حافظ دل خسته زشیرازبیایدبنویسدکه هنوزم که هنوزاست،
چرایوسف گمگشته به کنعان نرسیده است؟
چراکلبه احزان به گلستان نرسیده است؟
دل عشق ترک خورد،گل زخم نمک خورد،زمین مرد،
خداوند گواه است،دلم چشم به راه است؛ ودرحسرت یک پلک نگاه است.
ولی حیف نصیبم فقط آه است و همین آه خدایا برسد کاش به جایی؛
برسد کاش صدایم به صدایی...
عصراین جمعه دلگیر وجود توکناردل هربیدل آشفته شود حس،
توکجایی گل نرگس؟
به خداآه نفس های غریب توکه آغشته به حزنی است زجنس غم وماتم،
زده آتش به دل عالم وآدم ...
بخشی از اشعاربرادرعزیزسیدحمید برقعی
که درحضور مقام معظم رهبری قرائت گردید
- ۹۳/۱۲/۰۷
