فلسفه روزه گرفتن ذخیره تقوی است

قال الله تبارک وتعالی فی القرآن الکریم :یاایهاالذین آمنوا کتب علیکم الصیام کما کتب علی الذین من قبلکم لعلکم تتقون

خداوندمتعال می فرمایدای کسانی که ایمان آورده ایدروزه گرفتن برشما واجب شده است همانطوری که برامتان قبل  ازشما فرض بوده است شایدپرهیزگارشوید.

درآخراین آیه شریفه موضوع پرهیزگاری مطرح شده است ودقیقا این موضوع هدف وفلسفه روزه گرفتن است اگریک ماه انسان تمرین خودسازی وتقوی داشته باشدقطعا پرهیزگارخواهدشدبه شرط اینکه به روزه گرفتن عوام اکتفانکندروزه عوام آنستکه فقط دهان از خوردنیها و آشامیدنیهابسته است درروایت آمده است کم من صائم لیس له من صومه الاالجوع والعطش چه بسیارروزه دارانی که بهره آنهاازروزه گرفتن به غیرازتشنگی وگرسنگی نیست .

قسم دوم روزه گرفتن، روزه خواص است یعنی علاوه برامساک ازخوردنیها وغیره اعضاء وجوارح  انسان هم روزه دارباشدچشم ،زبان ،گوش ،بطن وفرج همه روزه دارباشند.

امام معصوم علیه السلام می فرمایداذاصمت فلیصم سمعک وبصرک وجلدک وشعرک زمانی که روزه می گیری بایدگوش وچشم وپوست وموی توهم روزه دارباشد.

اگر مکلفی یک ماه این چنین روزه ای بگیردنتیجه حاصله این عمل ذخیره تقوی است وسعادت ابدی به دنبال آن خواهدبود

پس ازهمین اوائل ماه مبارک رمضان دقت کنیم چگونه روزه می گیریم آیا می توانیم درآخرماه رمضان به ذخیره تقوی دست پیداکنیم ویاخیر؟

درروایت دیگری است که امام معصوم علیه السلام می فرمایدهرکسی که درماه مبارک رمضان آمرزیده نشودتاسال آینده موردبخشش قرارنخواهدگرفت مگرآنکه روزعرفه رادرعرفات باشدوآنجادعاکندتاموردغفران الهی واقع شود.