گفتاری متفاوت ازاستادنظافت درخصوص تقوای اجتماعی

قسمت آخر :گفتاری متفاوت ازاستادنظافت درخصوص تقوای اجتماعی

مراقبه همیشگی

اما برای عبورازاین موانع چه بایدبکنیم؟یک نکته ی مهم این است که انسان بایدنقطه های شروع خوبی داشته باشدودرطول مسیر نیز ازخودمراقبت کند.مثلا به خاطرهوی وهوس به سمت قدرت نرودوفریب نفس خودرانخورد.اگرانسان تقوانداشته باشد،سربزنگاه هابه اشتباه می افتدوآن هایی که اهل دقت هستند،متوجه می شوند.البته انسان خودش پیش ازهمه می فهمدکه چه کمبودهایی داردبل الانسان علی نفسه بصیره به امیرالمونین علی علیه السلام گفتندچگونه به چنین جایی رسیدی؟فرمودکنت بوابا علی باب قلبی انسان بایدهمواره خودرابررسی کندتاببیندخالص هست یانه .آن هم نه خوشبینانه .حضرت امیرمی فرمایند:مومن شب رابه صبح وصبح رابه شب نمی رساند،مگرآ نکه به خودبدبین است باعینک بدبینی،نه دیگران،بلکه خودبررسی می کندتاعیوب احتمالی رابیابد،چون برای اومهم است که به آتش دوزخ گرفتارنشود.اگرانسان اهل خودسازی وتقوانباشد،وقتی به ثروت وقدرت می رسد،رفتنش به سوی جهنم تندتر خواهد شد.نکته ی دیگراین است که نبایدخودرادرمعرض قضاوت اشتباه مردم نیزقراربدهیم .اگرته دل من پاک است،بایدطوری رفتارکنم که مردم هم آن راحس کنند.نه این که دردرجه ی اول قضاوت مردم برایمان مهم باشد،امانبایدمردم رابه اشتباه انداخت .فرض کنید کسی قاضی شده وهم زمان باگرفتن کرسی قضاوت پدرش ازدنیارفته وثروت کلانی برای اوبه ارث گذاشته است.اوبااین ثروت خانه وخودروی خودراتبدیل به احسن می کند،امامردم درچنین موقعی ممکن است گمان کنندکه اورشوه ای گرفته است .راهش این است که این فردواقعیت راتوضیح بدهد.امیرالممنین علیه السلام به مالک اشترمی نویسنداگرمردم به توبدگمان شدند،عذرت رابگو.بنابراین دردرجه ای اول بایدبکوشیم درمعرض تهمت قرارنگیریم ،چون فرموده اند:اتقومواضع التهم اگرهم به دلیل تلاش های شیاطین همیشه فعال هستند،ولی مانبایدروزنه ای وبهانه ای برای تاثیرشیطنت هاقراربدهیم.وقتی بین مسولان ومردم فاصله ای ایجادشود،شیاطین ازآن سوء استفاده می کنند.لذاهیچ شکاف وفاصله ای نبایددراین میان باشد.مدیرمتقی بایدنبض جامعه رادردست داشته باشد،ازطریق مختلف افکارمردم رابفهمدومستقیم وغیرمستقیم سوء ظن هارابرطرف کند.ارتباطات فردی وعاطفی اوهم کمک می کندتابرداشت های نادرست کاهش یابد.

کاربست تقوای جمعی

تقوای جمعی درچنین مواردی به کارمی آید.یعنی اگرنسبت به مسول ازخودم دفاع کنم .صداقت امام ورهبررامابایدتوضیح بدهیم ونه خودآن ها،چون هم باتواضع سازگاری نداردوحمل برخودستایی می شودوهم باورپذیری آن کمترودیرتراست.

قرآن می گویدلاتلمزواانفسکم خداوندوقتی می خواهدبگویدازدیگری عیب نگیرید،می گویدازخودتان عیب نگیرید،شمارابه عنوان هویت جمعی خطاب می کند.یعنی مایک هویت جمعی مومنانه داریم .اگرنسبت به رهبرماسوء ظنی پیداشود،مابایدبه میدان بیاییم.البته رهبرهم بایدبازیرکی صداقت خودرانشان دهد،امااگرصراحتا چیزی بگوید،شایداثرعکس بگذارد.مومن برادرویاورمومنان است.عیب های آن ها رامی پوشاندوازآن ها دفاع می کند.برای همین گفته اندصداقت ودوستی،خودرادرغیاب دیگران نشان می دهد.آیادرغیاب دوست مومن خودکه درمعرض تهمت قرارگرفته،ازاودفاع می کنیم؟

پس متهم شدن انسان های خوب که درتاریخ بارها اتفاق افتاده ،مشکلات دیگری رابه دنبال خودمی آورد.بدعمل کردن های مازمینه ی اتهام به انسان های خوب رافراهم می کند.گاهی مابایک گفتارورفتارنادرست ،به ارزش هاظلم می کنیم.بایدمواظب باشیم که درهر لباسی وهرنقشی که هستیم ،آبروی هویت جمعی خودرانبریم .امیرالممنین علیه السلام می گویند:وقتی درمیدان جنگ دیدی رفیق توضعیف تراست ،به شکرانه ی نعمت شجاعت،به کمک اوبرواگرپرچم به زمین بیفتد،همه ضررمی کنیم وبایدعقب نشینی کنیم.درعقب نشینی هم تلفات زیادی هست وهم اگردشمن روحیه بگیرد،همه راتارومارمی کند.وقتی می بینیم که پرچمدارماراباتیرمی زنند، نباید بایستیم ونگاه کنیم

پی نوشت ها

سوره ی بقره آیه 120

سوره مائده آیه 8

سوره اعراف آیه 201

سوره قیامت آیه 14

غررالحکم

بحارالانوارج75 ص90

سوره حجرات بخشی ازآیه 11