یلداوفرهنگ انتظاربرای سحری دیگر

 

قال المهدی علیه السلام :فانا یحیط علمنابانبائکم ولایغرب عناشیء من اخبارکم -  تهذیب الاحکام مقدمه ج 1ص38

علم مابه شمااحاطه داردوچیزی ازاخبارشما برما پوشیده نیست .

قال المهدی علیه السلام :انا خاتم الاوصیاء ،بی یدفع البلا ، من اهلی وشیعتی - الدعوات راوندی ص 207

من وصی آخرین ام ،به وسیله من بلاازخانواده وشیعیانم دفع می شود.

بیاییم لحظاتی ازشب یلدایمان رادرکنارخانواده به یادمهدی فاطمه ( سلام الله علیه) باشیم وبرای سلامتی وظهورش دعاکنیم .یاعلی

یلدا و فرهنگ انتظار برای سحری دیگر

نویسنده : رسول نجفیان

یلدا برای ما ایرانی‌ها یک غنیمت است. درازترین شب در سرد‌ترین فصل سال که به گرمای محبت عزیزانمان، سپری خواهد شد. آن را باید قدر دانست چرا که این روزها، کمتر فرصت می‌شود همه آن‌هایی را که دوست داریم زیر یک سقف گرد هم آوریم

«یلدا» ما را به صبوری و همدلی فرا می‌خواند، صبر برای رسیدن سحری دیگر و همدلی برای عبور از سیاهی شب. چه خوب خواهد بود در یلدای امسال اجازه بدهیم که هر چه تاریکی، سرما و خستگی‌ است تا سحر از وجودمان رخت بربندد تا فردایش برایمان یک شروع نو باشد.

می‌گویند؛ ایرانیان باستان با باور اینکه فردای شب یلدا با دمیدن خورشید، روزها بلندتر می شود و تابش نور خورشید افزونی می یابد، آخر پاییز و اول زمستان را شب زایش مهر یا زایش خورشید می خواندند و برای آن جشن بزرگی برپا می کردند. این باور زیبا، می‌تواند برای زندگی امروز ما نیز نویدبخش باشد.

اما یکی از آداب و رسوم این شب که همه ما دوست داریم، خوردن آجیل مخصوص، هندوانه، انار و شیرینی و میوه های گوناگون است که همه جنبه نمادی دارد و نشانه برکت، تندرستی، فراوانی و شادکامی است.

در کنار آن فرصتی دست می‌دهد تا نعمت‌هایمان را به خودمان یادآوری کنیم. همه آن چیزهایی را که داریم و نمی‌بینیم یا از سر ناشکری انکارشان می‌کنیم..

یکی از آیین های شب یلدا در ایران، تفال با دیوان حافظ است. مردم اشعار لسان الغیب را با نیت بهروزی و شادکامی می خوانند و فال دل خویش را از او طلب می کنند. در بخش‌هایی از کشورمان نیز شاهنامه خوانی رواج دارد، بازگویی خاطرات و قصه گویی پدربزرگ ها و مادربزرگ ها نیز از مواردی است که یلدا را برای خانواده ایرانی دلپذیرتر می کند و ترفندهایی است برای جمع کردن اعضای خانواده دور هم

اما  این شب برکت‌های زیاد دیگری هم دارد، در آن بزرگ ترها فرصت را غنیمت می‌شمارند تا آن‌هایی را که به قهر میانه‌شان جدایی افتاده است آشتی دهند و برای آن‌هایی که به مشکل دچارند؛ چاره‌جویی کنند. این‌ها را باید گذاشت پایِ برکتی که صله رحم به خانه‌ها می‌آورد.

اما برای من بهترین قسمت شب یلدا همان کرسی گرمی است که به گرمایش پناه می‌بریم. فکر می‌کنم همان کرسی ساده، نمادین‌ترین قسمت این شب است. کرسی برای ما می‌تواند نمادی از خانواده و بزرگ ترهای آن باشد که اگر در پناه گرمایش قرار بگیری، جسم و جانت سرد نخواهد بود.

یکی از زیباترین ویژگی‌های یلدا این است که در هر نقطه ایران، در اقوام مختلف و حتی در هر خانواده، این سنت می‌تواند به سبک و سیاقی برگزار شود و این یعنی هر کس به بضاعت خود از این شب بهره می‌جوید.

باور دارم که این جنس سنت‌ها، پُر هستند از حرف و درس برای زندگی امروز و باید آن‌ها را به شایستگی پاس داشت. متاسفانه در سال‌های اخیر بعضی از این سنت‌های زیبا را به عرصه‌ای برای چشم و همچشمی و رقابت‌های تجملاتی تبدیل کرده‌ایم. یک سنت دیرینه را به سبک و سیاق جشن‌ها و مراسم اروپایی برگزار و از بابت آن هزینه‌های گزافی صرف می کنیم. به اعتقاد من، این بزرگ ترین خیانت به فرهنگ ماست، اگر که همراه این دست رویکردهای اشتباه بشویم

یلدا را باید با سادگی آن شناخت. اساسا پیشینیان با همان اندک قوتی که داشتند، این شب را به صبح می‌رساندند و زیبایی آن هم در همین سادگی آن بوده است. همه ما می‌دانیم که تجملات چطور می‌تواند میان ما فاصله بیندازد و این خلاف روح یلداست

اما اجازه بدهید با همه این تفاسیری که گفتیم، این نکته را هم مورد تاکید قرار بدهیم که شب یلدا ظرفیت ثبت جهانی دارد، این شب رسم و آیین گسترده خاص خودش را دارد و پر از ژرفا، معرفت و علم است، با این اوصاف، امیدواریم مسئولان فرهنگی کشور، همتی کنند برای ثبت جهانی یلدا به عنوان یک فرهنگ زیبا تا جهانیان بدانند ایرانیان، ملتی مهربان، صلح طلب و اهل فرهنگ و دوستی هستند.

در پایان یک نکته را هم باید یادآوری کنم. همان طور که گرد‌هم‌آیی و گرم‌کردن «یلدا» با تمسک به دورهم نشینی اعضای خانواده و آیین و فرهنگ غنی ایران ممکن می‌شود،  در این سردترین و درازترین شب یاد آدم‌هایی باشیم که به درد تنهایی یا فقر گرفتارند و به مثابه بسیاری از ما نمی‌توانند از این شب لذت ببرند. چه خوب است که یکی از برکات این شب، برداشتن گامی در جهت کمک به این افراد و کاستن از رنج و سرما و بی‌خانمانی آنان و گرم‌کردن زندگی‌شان باشد.