به گروهی ازسپاهیان، آموزش نظامی به لشکریان
هرگاه به دشمن رسیدید ،یااوبه شما رسید،لشکرگاه خویش رابرفراز بلندیها ،یادامنه کوهها ،یابین رودخانه ها قراردهید ،تا پناهگاه شما ،و مانع هجوم دشمن باشد،جنگ راازیک سویا دو سو آغازکنید ودر بالای قله ها ،وفرازتپه ها،دیده بان هایی بگمارید،مبادادشمن ازجایی که می ترسیدیاازسویی که بیم ندارید،ناگهان برشما یورش آورد،وبدانیدکه پیشاهنگان سپاه دیدبانان لشکریانند،ودیدبانان طلایه داران سپاهند، از پراکندگی بپرهیزید،هرجا فرودمی آیید،باهم فرود بیایید، و هرگاه کوچ می کنیدهمه باهم کوچ کنید ،وچون تاریکی شب شما راپوشاند،نیزه داران راپیرامون لشکربگمارید،ونخوابیدمگراندک ،چونان آب دردهان چرخاندن وبیرون ریختن .
نامه شماره 11 نهج البلاغه امیرالمومنین علی علیه السلام
- ۹۷/۰۸/۱۵