قرآن می فرماید:لئن شکرتم لازیدنکم ولئن کفرتم ان عذابی لشدید.
اگرشکرنعمتهای الهی رابه جاآوریدخداوندمتعال نعمتهایش رابرشما افزون می کند اما اگر کفران وناسپاسی نمودیدنعمتها زوال می آید بدرستیکه عذاب الهی سخت وشدیداست.
شکرنعمت نعمتت افزون کند/کفرنعمت ازکفت بیرون کند.
شکرنعمتها اینطورمحقق می شودکه هرنعمتی رابه جا وبه موردمصرف نمایی مثلا باچشم به حلال الهی بنگری بازبان غیبت نکنی ،تهمت نزنی ،زخم زبان نزنی، با گوش هرآوازی رانشنوی و...
مولانا
این جهان کوه است وفعل ماندا
سوی ماآیدنداهاراصدا
فعل توکان زایدازجان وتنت
همچوفرزندی بگیرددامنت
پس توراهرغم که پیش آیدزدرد
برکسی تهمت منه،برخویش گرد