فرازی ازدعای مکارم الاخلاق

بسم الله الرحمن الرحیم

 یکی ازدعاهای بسیارزیبای کتاب شریف صحیفه سجادیه دعای مکارم الاخلاق است باعنایت خداوندمتعال انشاءالله فرازهای این دعای شریف جهت بهره مندی شما عزیزان به تناوب ارسال می گردد.

اللهم صل علی محمدوآله وبلغ بایمانی اکمل الایمان واجعل یقینی افضل الیقین وانته بنیتی الی احسن النیات وبعملی الی احسن الاعمال اللهم وفربلطفک نیتی وصحح بماعندک یقینی واستصلح بقدرتک مافسدمنی  (کلیات مفاتیح الجنان ص 995) 

خدایا درودفرست برمحمدوخاندان اووایمان مرابه کاملترین مراتب ایمان برسان وقراربده یقین مرابهترین یقینهاوپایان رسان نیت مرابه بهترین نیات وعمل مرابه نیکوترین اعمال مقررفرما خدایا زیادکن بلطف وکرمت نیت مرا بوسیله آنچه نزدتواست واصلاح فرما بقدرت کامله خودتباهکاریهای مرا.

ادامه دارد...

پایه های ایمان درکلام گهربارامیرالمومنین علی علیه السلام

امیرالمو منین علی علیه السلام فرمود:ایمان برچهارپایه استواراست 1- صبر2- یقین3-عدل 4-جهاد

 

صبرنیزبرچهارپایه قراردارد1- شوق 2-هراس 3- زهد4- انتظار آن کس که اشتیاق بهشت دارد،شهوت هایش کاستی گیرد،وآن کس  که ازآتش جهنم می ترسد،ازحرام دوری می گزیند،وآن کس  که در  دنیازهدمی ورزد،مصیبت هاراساده پندارد،وآن کس که مرگ راانتظارمی کشددرنیکی هاشتاب می کند.

یقین نیزبرچهارپایه استواراست1- بینش زیرکانه 2-دریافت حکیمانه واقعیت ها3- پندگرفتن از حوادث روزگار4- پیمودن راه درست پیشینیان.پس آن کس  که هوشمندانه به واقعیت ها نگریست، حکمت راآشکارادید،عبرت آموزی راشناسد،وآن که عبرت آموزی شناخت گویاچنان است که با گذشتگان می زیسته است

وعدل نیزبرچهارپایه برقراراست1- فکری ژرف اندیش 2- دانشی عمیق وبه حق رسیده3- نیکو داوری کردن 4- استواربودن درشکیبایی.پس کسی که درست اندیشیدبه ژرفای دانش رسیدوآن کس که به حقیقت دانش رسید،ازچشمه زلال شریعت نوشید،وکسی که شکیبا شددرکارش زیاده روی نکرده بانیکنامی درمیان مردم زندگی خواهدکرد

وجهادنیزبرچهارپایه استواراست 1- امربه معروف 2- نهی ازمنکر3-راستگویی درهرحال 4- دشمنی بافاسقان .پس هرکس به معروف  امرکردپشتوانه نیرومندمومنان است وآن کس که اززشتی هانهی کرد،بینی منافقان رابه خاک مالید و آن کس که درمیدان نبردصادقانه پایداری کندحقی راکه برگردن اوبوده اداکرده است وکسی که با فاسقان دشمنی کندوبرای خداخشم گیرد،خداهم برای اوخشم آورد،وروزقیامت اوراخشنودسازد.نهج البلاغه حکمت 31