قسمت نوزدهم -امربه معروف ونهی ازمنکر
یک جریان فسادهم فسادهای اخلاقی ورواج منکرات است ،بااین هم بایدمقابله ومبارزه کرد،ماخوب می دانیم ،این جزوتعالیم اسلام است که بازبان وتبیین بایدمردم رابافضایل اخلاقی آشنا کرد واز منکرات دورنگه داشت ،این به جای خوددرست ،اما باشیوع منکرات وباتظاهربه آن بایدمقابله کرد.اسلام مرتکب منکررانصیحت وهدایت میکند،اماحدهم برای آن می گذارد.باصرف زبان وتوصیه نمی شودکاری کرد.قدرت نظام بایدجلوی سیرفحشاوفسادرابگیرد.اجازه ندهیدکه هوسهای یک عده معدودویک گروه کوچک واندک درداخل جامعه ،موجب اغوای ذهن وفکردختروپسرجوان ومردوزن مومنی شودکه هیچ انگیزه فسادی ندارند.شمابایدجلوی آن گونه افرادرابگیرید،همه مسئولان بخشهای مختلف کشوردراین زمینه مسئولند.اجازه ندهیدعده ای باتکیه به نام آزادی - که واقعا بایدبرعنوان مظلوم آزادی گریست که چه سوء استفاده هایی ازاین نام می شود- منکرات وفحشاوبی بندباری رادرجامعه رایج کنند،عکس العمل آن این است که عده ای به نظام بدبین شوند،مثل اول مشروطه .
تخلف ازقانون وخروج ازمدارقانونی برای مقابله باهرچیزی که به نظرانسان منکرمی آید-بدون اجازه حکومت - خودش جرم است ،مگرنهی ازمنکرزبانی ،که بارهاگفتیم نهی ازمنکرزبانی جایزوواجب ووظیفه همه است ودرهیچ شرایطی هم ساقط نمی شود،اما آن جایی که نوبت اجراوعمل برسد،همه بایدطبق قوانین عمل کنند،هیچ چیزی مجوزاین نیست که بگویندچون نیروی انتظامی وقوه قضاییه عمل نکرد،خودمان واردمیدان شدیم ،نخیر،آن روزی که لازم باشدمردم برای حادثه ای خودشان واردعمل شوند،رهبری صریحا به خودمردم خودخواهدگفت .بیانات مقام معظم رهبری پس ازمراسم تنفیذحکم ریاست جمهوری مورخه 80/5/11
ادامه دارد...
- ۹۵/۰۶/۰۲
