دروغ، نافرمانی حضرت ربّ جلیل است وتوبه از آن به استغفار و انابه و عزم بر ترک همیشگی گناه میسّر است.
ابوذر رحمه الله می گوید: به رسول خدا صلی الله علیه و آله عرض کردم: یا رسول اللَّه توبه کسی که عمداً دروغ گفته به چیست؟ «فما توبة الرّجل الّذی یکذب متعمداً؟»
حضرت در پاسخ فرمودند:
«الِاسْتِغْفارُ وَالصَّلَواتُ الْخَمْسِ تَغْسِلُ ذلِک»[1]
[طلب غفران و نمازهاى پنجگانه آن را شستشو می دهند.]
پی نوشت
[1] اعلام الدین از مصادر بحارالانوار- صفحه 201
- ۹۹/۰۷/۰۸