سرخوش زسبوی غم پنهانی خویشم /چون زلف توسرگرم پریشانی خویشم
دربزم وصال تونگویم زکم وبیش /چون آینه خو کرده به حیرانی خویشم
لب بازکردم به خروشی وفقانی /من محرم رازدل طوفانی خویشم
یک چندپشیمان شدم ازرندی ومستی/عمریست پشیمان زپشیمانی خویشم
ازشوق شکرخندلبش جان نسپردم /شرمنده جانان زگران جانی خویشم
بشکسته ترازخویش ندیدم به همه عمر/افسرده دل ازخویشم وزندانی خویشم
هرچندامین بسته دنیانیم اما/دلبسته یاران خراسانی خویشم
امین تخلص شعری مقام معظم رهبری است
- ۹۹/۱۰/۱۷